Πάμε για τη μια δόση «αλατοπίπερου» της ζωής: Ανέκδοτο και γέλιο... που μας λείπει!
Ήταν κάποτε ένας τύπος ο οποίος διαπίστωσε σιγά-σιγά ότι όταν κατάπινε πονούσε. Κάποια στιγµή οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και αν και φοßόταν αποφασίζει να επισκεφτεί τελικά έναν γιατρό.
Μπαίνει λοιπόν στο ιατρείο και εξηγεί το πρόßληµά του στον γιατρό.
Αφού τον εξετάζει ο γιατρός παίρνει ένα φοßισµένο ύφος και του λέει προσπαθώντας να µην τον πανικοßάλλει.
- Δύσκολα τα πράγματα κύριε. Θα κάνουμε βέβαια κάποια τεστ για επαλήθευση αλλά μακροσκοπικά όπως βλέπω μάλλον έχεται την κακιά αρρώστια στον οισοφάγο.
- Τι δηλαδή; καρκίνο;
- Aκριβώς.
- Χαιρετάω τον πλάτανο δηλαδή γιατρέ μου;
- Όχι απαραίτητα.
- Σώζεται η παρτίδα γιατρέ μου; να σε φιλήσω.
- Είναι εγχειρίσιμη η περίπτωση, θα κάνουμε ότι μπορούμε.
Μετά από λίγο καιρό γίνεται το χειρουργείο και επισκέπτεται ο γιατρός τον ασθενή για να του ανακοινώσει τα αποτελέσµατα.
- Όλα καλά, του λέει, πέτυχε η επέμβαση, αφαιρέσαμε το τμήμα που είχε το πρόβλημα και από ότι φαίνεται την γλύτωσες.
- Γιατρέ μου σε υπέρευχαριστώ δεν έχω λόγια, είσαι ο σωτήρας μου.
- Έχουμε όμως ένα μικρό προβληματάκι, του λέει ο γιατρός
- Σιγά εδώ γλυτώσαμε από τον καρκίνο, δεν κωλώνουμε πουθενά. Και τι πρόβλημα έχουμε;
- Να από τη στιγμή που αφαιρέασαμε ένα μεγάλο τμήμα του οισοφάγου δεν μπορείς να τρως από το στόμα.
- Και πως θα τρώω γιατρέ;
- Η μόνη λύση είναι από «πίσω».
- Τρελάθηκες; Θα βάζω το φαΐ στον κώλο μου;
- Nαι.
- Με τίποτα, αυτό να το ξεχάσεις, βρες κάτι άλλο.
- Δεν υπάρχει άλλη λύση δυστυχώς.
- Όχι! Ποτέ!
- Τότε θα πεθάνεις από την πείνα. Δεν είναι πάντως τόσο δύσκολο όσο νομίζεις, για παράδειγμα τι τρως στη δουλειά;
- Kάτι κεφτεδάκια συνήθως μου φτιάχνει η γυναίκα μου.
- Ε, ωραία θα της πεις να τα κάνει λίγο πιο μικρά και θα τα βάζεις ένα-ένα. Θα προσμαρμόσεις τη διατροφή σου σε μικρά τεμάχια έτσι ώστε να μπορείς να τα χώνεις. Μη τα θες και όλα δικά σου μωρέ αδερφέ μου, την προσευχή σου να κάνεις. Α, και πού είσαι έλα σε κανένα μήνα να δούμε πως πας.
Περνάει ένας µήνας έρχεται ο ασθενής στο γιατρό και µπαίνει στο ιατρείο χορεύοντας ένα χορό κάτι µεταξύ χασαποσέρßικο και lambada!
Τον ßλέπει ο γιατρός του ρίχνει ένα περίεργο ßλέµµα αλλά κάνοντας ότι δεν είδε κάτι περίεργο τον ρωτάει:
- Πως πάμε όλα καλά, συνήθισες τον καινούργιο τρόπο διατροφής;
- Kανένα πρόβλημα γιατρέ, μια χαρά, με έσωσες. Έχω μάθει και τρώω τα πάντα, λέει ο ασθενής συνεχίζοντας να χορεύει αυτόν τον περίεργο χορό.
- Από ψυχολογία πως πάμε; όλα εντάξει;
- Τέλεια, ηθικόν ακμαιότατον γιατρέ μου, απαντάει ο άλλος συνεχίζοντας ωστόσω να χορεύει αλλόκοτα.
- Να σε ρωτήσω κάτι;
- Nαι αμέ, ότι θέλεις
- Μπορείς να μου πεις γιατί χορεύεις ασταμάτητα από την ώρα που ήρθες και μου έχεις σπάσει τα νεύρα;
- Δεν χωρεύω γιατρέ.
- Και τι κάνεις δηλαδή;
- ΜΑΣΑΩ ΤΣΙΧΛΑ!!!!
